15.Σχέσεις Εμπιστοσύνης
Στο αεροδρομιο της Ξανθης ο κοσμος κινειτο νωχελικα. Ηταν χειμωνας και η κινηση ηταν μειωμενη. Ο Ιωσηφ μαζι με την Ελεανα ειχαν μολις φτασει. Σε ολη την πτηση ο αστυνομος ηταν σκεφτικος και αμιλητος. Αν και καιγοταν απο περιεργεια, η Ελεανα ηξερε οτι δεν ειχε νοημα να αποπειραθει να τον ρωτησει τι στο διαολο ειχε συμβει και γιατι την εσερνε στην αλλη ακρη της χωρας. Γνωρίζονταν και συνεργάζονταν πολλά χρόνια, είχε μάθει πια τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του κι ήξερε ότι αν δεν ήθελε δεν του έπαιρνες λέξη! Θα της μιλουσε αναγκαστικα καποια στιγμη συντομα.
Κατεβηκαν βιαστικα απο το αεροπλανο και επιβιβαστηκαν στο υπηρεσιακο αυτοκινητο που ηδη τους περιμενε. Ο Ιωσηφ εσπασε πρωτος τη σιωπη.
-Θα αναρωτιεσαι φυσικα περι τινος προκειται.
-....
-Λοιπον, μη με παρεις για τρελο, αλλα απο τοτε που ανακαλυψαμε το πτωμα του Γιωργου, εχω συνεχως την αισθηση οτι αυτη η δολοφονια εχει σχεση με ολη τη σειρα εγκληματων που εδω και μηνες παλευουμε να εξιχνιασουμε.
-Ναι, το έχουμε συζητήσει αυτό, άλλωστε κι εγώ την ίδια άποψη έχω.
-Θα θυμασαι φυσικα οτι ταυτοχρονα με το φονο του Γιωργου, εξαφανιστηκε απο προσωπου γης και η γυναικα του η Μαιρη, η ξαδερφη μου. Κι οτι εχω φαει τον κοσμο να τη βρω.
-Τα ξερω ολα αυτα Ιωσηφ, αλλα και παλι δεν καταλαβαινω. Εχεις πληροφοριες οτι βρισκεται στην Ξανθη; Αλλα και παλι, γιατι ολη αυτη η μυστικότητα;
-Σήμερα το πρωί, στα εισερχόμενα του υπολογιστή μου, βρήκα ένα μέηλ από τη Μαίρη. Το μήνυμα ήταν μόνο μια φωτογραφία, το σπίτι του κολλητού και κουμπάρου της στην Ξάνθη, του Χρήστου. Ξαφνικά, η οθόνη μου γέμισε με τη λέξη "ΒΟΗΘΕΙΑ".
-Απίστευτο! Λες να στο έστειλε εκείνη; Και γιατί τώρα;
-Δεν ξέρω... Είμαι βεβαιος πάντως ότι κινδυνεύει.
-Μα αν όντως είναι εδώ και χρειάζεται βοήθεια, τότε ίσως θα έπρεπε να ζητήσουμε ενισχύσεις, μόνοι μας θα είναι επικίνδυνο, δεν ξέρουμε ούτε ποιους ούτε πόσους αντιμετωπίζουμε.
-Κοίτα Ελεάνα...Θα σου πω και κάτι ακόμα που δεν ξέρεις. Εδώ και καιρό, αισθάνομαι ότι με παρακολουθούν. Νιώθω πως μέσα στην ίδια μου την ομάδα κάτι δεν πάει καλά, μια αδιόρατη απειλή, σαν να υπάρχει ανάμεσά μας ένας... κατάσκοπος, ένας καταδότης. Τώρα τι καταδίδει και για ποιον δουλεύει δεν ξέρω να σου πω, όμως είμαι σίγουρος πως κάτι τέτοιο συμβαίνει. Μόνο εσένα εμπιστεύομαι. Είσαι για μένα πολλά παραπάνω από μια εξαίρετη συνεργάτης, είσαι μια αληθινή φίλη και η μόνη που μπορώ να στραφώ. Το ξέρω ότι σε σέρνω σε κάτι επικίνδυνο κι είναι πολύ εγωιστικό από μέρους μου. Αν θες, σταματάω αμεσως να κατέβεις.
Η Ελεάνα χαμογέλασε αινιγματικά...
-Εγώ μωρό μου, είμαι γεννημένη για τον κίνδυνο.
Ο Ιωσήφ ανταπόδωσε το χαμόγελο και της έπιασε συνομωτικά το χέρι. Συνέχισαν σιωπηλοί τη διαδρομή τους. Λίγα μόλις λεπτά αργότερα, το σπίτι του Χρήστου φάνηκε από μακριά. Μόλις πλησίασαν αρκετά, ο Ιωσήφ έσβησε τη μηχανή και έκρυψε πίσω από μερικά δέντρα το αυτοκίνητο. Βγήκαν και προχώρησαν με τα πόδια προς τον κήπο. Ξάφνου, ένας δυνατός κρότος κι όλο το σπίτι μαζί με τα περίχωρά του άρχισε να σείεται έντονα. Μαύρα σύννεφα μαζεύτηκαν πάνω από τη σκεπή και μια δυνατή βροχή άρχισε να μαστιγώνει τα πάντα. Ένας απόκοσμος άνεμος φύσηξε, που όλο και δυνάμωνε, ώσπου εμφανίστηκε ένας μικρός ανεμοστρόβιλος που σάρωνε ό,τι στεκόταν στο πέρασμά του. Από την καμινάδα έβγαινε πυκνός μαύρος καπνός, όχι όμως σαν αυτόν που βγάζει το τζάκι, αλλά σαν κάτι να καίγεται. Μια μυρωδιά σαπίλας και καμμένης σάρκας γέμισε τα πνευμόνια τους και τους έκοψε την ανάσα. Το θέαμα ήταν απίστευτο, αδιανόητο για τη θνητή τους φύση. Έμοιαζε σαν εικόνα παρμένη από την Αποκάλυψη.Με πολύ κόπο κρατιόνταν όρθιοι ενάντια στο μανιασμένο αέρα.
-Ελεάνα γύρνα στο αυτοκίνητο και κάλεσε βοήθεια! Γρήγορα!
-Κι εσύ;
-Εγώ θα μπω μεσα! Φύγε, τρέχα! ΤΩΡΑ!
Η Ελεάνα έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε κι ο Ιωσήφ, αφού κοντοστάθηκε για μια στιγμή, προσπαθώντας να χωρέσει στο νου του όσα έβλεπε, έκανε το σταυρό του κι όρμησε αποφασιστικά προς τις σκάλες. Με κόπο, στηριζόμενος στην κουπαστή, κατόρθωσε να ανέβει και βρέθηκε μπροστά στην εξώπορτα. Την κλώτσησε δυνατά και βρέθηκε στο εσωτερικό του σπιτιού. Όσα αντίκρισε να εκτυλίσσονται εκεί, μπροστά στα έκθαμβα μάτια του, δεν θα μπορούσε ποτέ να τα περιγράψει.
