Τεταρτη, 21/10/2009
Ηταν ενα απο εκεινα τα βραδια που η κουραση χτυπαει κοκκινο...
Ξαπλωμενη στον καναπε, η Ελλη ειχε ακουμπησει τα ποδια της στα γονατα του Ορεστη και χαζευε στην τηλεοραση, περισσοτερο κοιταζοντας, παρα βλεποντας πραγματικα...
Ο Ορεστης μετα απο λιγο σταματησε να της κανει μασαζ στα ποδια και την πλησιασε, την αγκαλιασε απαλα...
Μετα απο λιγα λεπτα, η Ελλη νιωθοντας το βλεμμα του να την καρφωνει ρωτησε:
-Γιατι με κοιτας ετσι;
-Πως ετσι;
-Ετσι...παραξενα, επιμονα...
-Τα ματια σου....Αχ αυτα τα ματια σου, ατιμη!
-Τι τα ματια μου; Ορεστη μου τι λες;!
-Λεω οτι τα ματια σου ειναι ο,τι πιο ομορφο εχω δει ποτε μου!
Η Ελλη σαστισε, δεν μιλησε, τον αφησε να συνεχισει...
-Ειναι φωτεινα, σαν δυο λαμπερα διαμαντια! Δεν χορταινω να τα κοιταζω...
-Αγαπη μου, δεν μου εχεις ξαναμιλησει ποτε ετσι...το προσωπο της ελαμπε, τα μαγουλα της ειχαν κοκκινισει ελαφρα, χαμογελουσε γλυκα, καθως τον καρφωνε καταματα...
-Αληθεια; ειπε χαμογελωντας...Κι ομως, το ξερεις χρονια τωρα πως παντα λατρευα τα ματια σου... Και τις ρυτιδες κατω απο αυτα...
-Ποιες;;;!! Εχω εγω ρυτιδες; Δεν παιζει αυτο! Μη με τρελαινεις τωρα!
-Σσσςς..μη μου το χαλας! Εχεις 2 μικρες ρυτιδες κατω απο τα ματια κι εγω τις λατρευω! Τις λατρευω, γιατι τις ειδα να δημιουργουνται! Γιατι ξερω το σχημα που παιρνουν με καθε σου εκφραση, πως γινονται οταν γελας, οταν θυμωνεις, οταν κατσουφιαζεις...ελα, μη με κοιτας παραπονεμενα, ειναι ομορφες...οπως κι εσυ...
-Ναι, καλα...κι αμα εχω απο τωρα ρυτιδες, μετα θα σταφιδιασω και δεν θα με θελεις, οταν παω 60 χρονων, θα κυνηγας τις μικρουλες...
-Αν ειμαστε μαζι οταν παμε 60 χρονων, η μυτη σου θα ανοιγει κι εγω θα τρελαινομαι μη μου παθεις κατι! Και θα αγαπαω καθε ρυτιδα σου ακομα περισσοτερο, γιατι κι αυτες θα τις εχουμε φτιαξει μαζι, θα τις εχω ζησει μια προς μια! Και τα ματια σου θα με ταξιδευουν ακομα! -Μακαρι...μακαρι να ειμαστε μαζι ως τοτε και ακομα πιο πολυ...μονο μην κανεις καμια βλακεια και μ' αφησεις μονη μου!
-ΕΣΥ δεν θα με αφησεις μονο μου, οι αντρες δεν τα αντεχουν αυτα, εσεις οι γυναικες ειστε πιο δυνατες!
-Δεν υπαρχει δυναμη, Ορεστη, να μενεις μονος στα γεραματα ειναι πολυ ασχημο! Ξερεις τι θα ηθελα πολυ;
-Τι μωρο μου;
-Να...θα ηθελα να φυγουμε μαζι, για εκεινο το τελευταιο ταξιδι...τι λες;
-Λεω πως, αν μας κανει αυτη τη χαρη ο Θεος, θα σε κραταω αγκαλια ακομα κι εκει!
-Το φανταζεσαι; Να μην μπορουμε να αγγιξουμε ο ενας τον αλλον, αλλα οι ψυχες μας να ταξιδευουν μαζι στην αιωνιοτητα;
-Τελειο μου ακουγεται!
-Σ' αγαπαω!
-Εγω να δεις...ματια μου!!!
<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/rJ13VvMXszQ" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
:) Ωραίο να το σκέφτεσαι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μην σε βλέπω και να αγγίζω το σχήμα του προσώπου σου και να ξέρω ότι είσαι εσύ χωρίς να μιλάς ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς κλείσουμε τα μάτια και ας γνωριστούμε μόνο με την αφή..